Voor faunamonitoringsdoeleinden maakt Silvavir zeer regelmatig gebruik gemaakt van wildcamera’s. Deze methode zorgt ervoor dat onderzoeksresultaten kunnen worden behaald met een sterk gereduceerd onderzoeksinspanning ten opzichte van regulier veldonderzoek. Daarnaast zijn resultaten vaak erg betrouwbaar. Een wildcamera maakt beelden bij de registratie van een combinatie van warmte en beweging, hiermee is het een ideaal hulpmiddel bij onderzoek naar warmbloedige dieren.
Helaas is deze methode slecht bruikbaar voor onderzoek naar koudbloedigen zoals amfibieën en reptielen omdat wildcamera’s gebruik maken van een Passive Infra Red (PIR) sensor. De sensor gebruikt een combinatie van (lichaams)warmte en beweging om de camera te activeren. Omdat koudbloedige dieren weinig tot geen lichaamswarmte afgeven wordt een wildcamera meestal niet geactiveerd. Een hagedis die lekker in de zon heeft liggen bakken zal waarschijnlijk wel worden opgemerkt, maar de nachtelijke wandeling van een pad zal minder snel in beeld worden gebracht.
Silvavir ecologisch advies experimenteerd met wildcameraopstellingen waarbij de PIR functie van de camera wordt omzeild. Hierdoor zal de camera bij iedere beweging getriggerd worden om foto’s danwel video’s op te nemen.
Natuurlijk wil je bij een camera onderzoek geen duizenden foto’s van bewegend loof doorlopen om een kikker of pad waar te nemen. Daarom is de opstelling verwerkt in een Mostela, hiermee wordt enkel de beweging van objecten die in de Mostela aanwezig zijn, opgenomen.
Op die manier hebben we een opstelling ontwikkeld om grondgebonden koudbloedige dieren te registreren met behulp van een wildcamera. De precieze details van de opstelling worden niet vrijgegeven. De opstelling is allereerst getest door een neutraal object met een constante snelheid door de Mostela te trekken. In dit geval een plastic kikker met een realistisch formaat die middels een touw door een elektromotor wordt voortgetrokken. De test hebben we met verschillende snelheden meermaals uitgevoerd.
De resultaten In Vito waren veelbelovend, in alle gevallen (met een realistische snelheid) werd de kikker door de camera opgemerkt.
Tijd om de opstelling In Vivo te testen!
Hiervoor is de Mostela in geplaatst op een door wilde amfibieën bewoonde locatie en is er met schotten gezorgd dat dieren naar de Mostela toe werden geleid.
Dit leverde aardige beelden op van een kleine watersalamander en een poel- of bastaardkikker!
Ook kleinere gasten bleken door de camera te worden opgemerkt, zoals deze wants.
De door Silvavir ontwikkelde methode om met behulp van wildcamera’s ook koudbloedige dieren te kunnen waarnemen heeft over de afgelopen periode positieve resultaten geboekt.
Wij hopen de opstelling dan ook snel te kunnen toepassen in het veld en zijn op zoek naar een concrete hulpvraag.