Eigenlijk het hele jaar door, maar vooral in het voorjaar kun je het aantreffen, op de grond maar ook op takken in bomen. Een soort doorzichtige gelatineachtige substantie die wel wat weg heeft van klontjes wittige pudding. Soms zitten er zwarte bolletjes in, soms liggen die er in een hoopje naast.
Die klontjes pudding zijn sterrenschot. Vroeger dacht men dat dit overblijfselen waren van een vallende ster, of het snot van een heks. Daarom wordt het ook wel heksensnot genoemd. Hoewel beide verklaringen tot de verbeelding spreken, gaat het hier om heel wat anders.
Sterrenschot is het bewijs van het tragische einde van een kikker of pad. Het zijn namelijk zwel-eiwitten die als een soort pasta in de eileiders van de amfibieën zitten. Zodra een vrouwtjesdier deze in het water afzet, nemen ze water op waardoor ze de vorm van het bekende kikkerdril krijgen. De zwarte bolletjes die er soms in zitten, zijn de onbevruchte eitjes die al in het lichaam van de kikker of pad zitten.
Als een roofdier een kikker of pad op eet, zullen de zwel-eiwitten in contact komen met maagsappen en ontstaat er kikkerdril in de maag van het dier. Je kan je voorstellen dat dat zorgt voor buikpijn. Het roofdier spuugt de eiwitten dus weer uit.
Sommige dieren gaan iets handiger om met de zwel-eiwitten en halen ze er al uit vóór het oppeuzelen van de kikker of pad. Je kunt het sterrenschot dan terugvinden op voor amfibieën onverwachte plekken zoals in bomen.
Als je het in deze periode van het jaar tegen komt hebben we het natuurlijk over kerst-sterrenschot!
Fijne feestdagen en een goed 2022!
Bunzing met kikker